Who Receives Home-Based Perinatal Palliative Care: Experience from Poland

The current literature suggests that perinatal palliative care (PPC) programs should be comprehensive, initiated early, and integrative. So far there have been very few publications on the subject of home-based PC of newborns and neonates. Most publications focus on hospital-based care, mainly in the neonatal intensive care units. Objective. To describe the neonates and infants who received home-based palliative care in Lodz Region between 2005 and 2011. Methods. A retrospective review ofmedical records. Results. 53 neonates and infants were admitted to a home hospice in Lodz Region between 2005 and 2011. In general, they are a growing group of patients referred to palliative care. Congenital diseases (41%) were the primary diagnoses; out of 53 patients 16 died, 20 were discharged home, and 17 stayed under hospice care until 2011. The most common cause of death (56%) was cardiac insufficiency. Neurological symptoms (72%) and dysphagia (58%) were the most common clinical problems.The majority of children (45%) had a feeding tube inserted and were oxygen dependent (45%); 39 families received psychological care and 31 social supports. Conclusions. For terminally ill neonates and infants, perinatal palliative care is an option which improves the quality of their lives and provides the family with an opportunity to say goodby

Badanie metodą jednostopniowej amplifikacji kwasu nukleinowego węzłów chłonnych w raku brodawkowatym tarczycy — porównanie z badaniem histopatologicznym i badaniem PCR w czasie rzeczywistym

Introduction: The significance of lymph node metastases and the optimal extent of lymphadenectomy remain matters of controversy in papillary thyroid cancer. This study was designed to assess the feasibility and reliability of OSNA and real-time PCR for CK19 and TG mRNA in papillary thyroid cancer lymph nodes evaluation compared to standard histopathology.Material and methods: Each of 92 randomised lymph nodes from 32 papillary thyroid cancer patients were divided into representative parts and assessed using the three studied methods.Results: Eighteen (19.6%) lymph nodes from ten (31.3%) patients were positive according to histopathology. When the cut-off value distinguishing metastatic from non-metastatic lymph nodes in the OSNA assay was set at 250 copies per microlitre, the results were positive in 16 (17.4%) lymph nodes from 11 (34.4%) patients. Twenty three (25%) lymph nodes were tested positive in real-time PCR for TG mRNA. Real-time PCR for CK19 mRNA was positive in 18 (19.6%) lymph nodes from 13 (40.6%) patients. No statistically significant differences were noted between the diagnostic accuracy of either molecular method compared to the histopathological examination (p = 0.81). Overall, 20 positive molecular biology results were noted in patients with negative histopathology results. Conversely, in 18 lymph nodes, despite a metastasis finding in histopathology, at least one molecular test yielded a negative result.Conclusions: It was revealed that OSNA is a reliable technique for the evaluation of lymph node metastases in papillary thyroid cancer. This method was shown to have equivalent accuracy to histopathology and real-time PCR. (Endokrynol Pol 2014; 65 (6): 422–430)Wstęp: Znaczenie przerzutów do węzłów chłonnych oraz optymalny zakres limfadenektomii w raku brodawkowatym tarczycy pozostaje przedmiotem kontrowersji. Celem pracy była ocena wykonalności oraz zgodności wyników jednostopniowej amplifikacji kwasu nukleinowego oraz PCR w czasie rzeczywistym dla CK19 i TG mRNA w badaniu węzłów chłonnych w raku brodawkowatym tarczycy w porównaniu z rutynowym badaniem histopatologicznym.Materiał i metody: Każdy z 92 węzłów chłonnych pochodzących od 32 pacjentów z rakiem brodawkowatym tarczycy został podzielony na reprezentatywne części i zbadany trzema metodami.Wyniki: Osiemnaście (19,6%) węzłów chłonnych od 10 (31,3%) pacjentów miało dodatni wynik badania histopatologicznego. Przyjmując wartość odcięcia 250 kopii w mikrolitrze, różnicującej węzły chłonne zmienione przerzutowo od niezmienionych, w badaniu jednoetapowej amplifikacji kwasu nukleinowego, stwierdzono dodatni wynik badania w 16 (17,4%) węzłach chłonnych od 11 (34,4%) pacjentów. Uzyskano dodatni wynik badania PCR w czasie rzeczywistym dla TG mRNA w 23(25%) węzłach chłonnych, natomiast dla CK19 mRNA w 18 (19,6%) od 13 (40,6%) pacjentów. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy pomiędzy zgodnością wyników obu metod molekularnych z wynikiem badania histopatologicznego (p = 0,81). Ogólnie stwierdzono 20 dodatnich wyników badania molekularnego z węzłów chłonnych, przy ujemnym wyniku badania histopatologicznego. Natomiast w 18 węzłach, pomimo znalezienia przerzutów w badaniu histopatologicznym, uzyskano ujemny wynik w przynajmniej jednym badaniu molekularnym.Wnioski: Badanie jednostopniową amplifikacją kwasu nukleinowego jest właściwą metodą oceny obecności przerzutów w węzłach chłonnych w raku brodawkowatym tarczycy. Technika ta ma zbliżona wiarygodność do badania histopatologicznego i badania PCR w czasie rzeczywistym. (Endokrynol Pol 2014; 65 (6): 422–430

Methods of survival analysis applied in oncology — assumptions, methods and common pitfalls

Analiza przeżycia stanowi fundament analityczny badań nad ryzykiem zgonu z powodu choroby nowotworowej lub jej progresji. Techniki analityczne stosowane w tym celu uwzględniają niepewność co do wystąpienia punktu końcowego w czasie. Przerwanie obserwacji pacjenta może następować z kilku powodów — zakończenia badania, niechęci do dalszego uczestnictwa w nim, konieczności zmiany terapii ze względu na czynniki kliniczne niezwiązane z punktem końcowym itp. Główną zaletą tych metod analizy jest możliwość szacowania indywidualnego ryzyka (hazardu) wystąpienia punktu końcowego w czasie, a w konsekwencji przewidywania oczekiwanego czasu przeżycia w zależności od różnorodnych czynników związanych z procesem chorobowym lub stosowaną terapią. Ze względu na olbrzymią i stale rosnącą liczbę artykułów naukowych z zakresu onkologii wykorzystujących analizy przeżycia do wykazania efektu biologicznego terapii, leku lub innej interwencji znajomość założeń i interpretacji powszechnie stosowanych metod powoli staje się nieodzowna. Wśród metod analitycznych używanych w tym celu są nieparametryczne analizy jednoczynnikowe (test log-rank i inne), modele wieloczynnikowe (modele proporcjonalnego i addytywnego ryzyka), sztuczne sieci neuronowe i drzewa klasyfikacyjno-regresyjne. Celem niniejszej pracy przeglądowej była prezentacja i omówienie wachlarzu możliwości analitycznych dostępnych współczesnej biostatystyce i onkologii. Przegląd częstych problemów analitycznych i interpretacyjnych, możliwości projektowania i planowania badań oraz weryfikacji prawdziwości publikowanych danych może stanowić cenne uzupełnienie wiedzy onkologicznej, niezbędnej we współczesnej medycynie opartej na faktach i dowodach naukowych. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 2: 89–101Survival analysis is the analytical foundation of studies on cancer-related mortality or disease progression. Analytical techniques used for this purpose share one common trait — the uncertainty of the event’s occurrence in individuals, whose observation time has been censored due to study termination, withdrawal due to events other than prespecified endpoints or loss to follow-up. The main advantage of such analytical methods is the possibility to estimate individual hazard (risk of event occurrence) at any given timepoint of observation and consequently of expected survival time depending on a plethora of clinical variables and treatment modalities. Due to a huge and ever-expanding amount of oncologic data using survival analysis as a primary measure of outcome, the ability to interpret such results and to know the assumptions and workings of particular methods is slowly becoming ubiquitous. Analytical methods deployed on survival data feature univariate nonparametric ones (the log-rank test), multivariate modeling techniques (assuming proportional or additive risk), automated neural networks and classification-regression trees. The purpose of this review was to present and discuss in detail the available range of analytic and exploratory methods used in biostatistics and oncology. The spectrum of common analytical and interpretative problems, methods of designing and planning clinical trials and verifying the veracity of published data may provide a valuable addition in the process of clinical application of evidence based oncology. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 2: 89–10

Prognostic and therapeutic implications of genetic aberrations in childhood acute lymphoblastic leukemia

Do transformacji nowotworowej w ostrej białaczce limfoblastycznej (ALL) dochodzi wskutek co najmniej dwóch następujących po sobie mutacji, które wspólnie inicjują i promują leukemogenezę. Spektrum zaburzeń struktury zmutowanych genów obejmuje zarówno mutacje punktowe, jak i pęknięcia dwuniciowego DNA, prowadzące do translokacji, delecji, inwersji lub duplikacji regionu kodującego. Niektóre spośród odkrytych zaburzeń w genomie limfoblast ów mają niezależne znaczenie prognostyczne stratyfikujące ryzyko niepowodzenia terapii w dziecięcej ALL. W niniejszej pracy omówiono je wraz ze wskazaniem potencjalnych implikacji terapeutycznych opartych na mechanizmach molekularnych Hematologia 2011; 2, 1: 43–50The process of malignant transformation in childhood acute lymphoblastic leukemia (ALL) requires at least two subsequent mutations which initiate and promote leukemogenesis. These genetic aberrations include point-mutations as well as double-strand DNA breaks leading to various types of chromosomal rearrangements of the coding regions. Some of the genetic lesions are independent prognostic factors, which effectively stratify the risk of treatment outcome. In this review we summarize the most common genetic aberrations in childhood ALL which may provide potential molecular target for novel therapies. Hematologia 2011; 2, 1: 43–5

Dyskeratosis congenita as a multifaceted bone marrow disorder

Dyskeratosis congenita (DC) is a rare multisystem clinical entity caused by genetic mutations associated with telomere biology disorder. The symptoms include bone marrow dysfunction as well as skin and mucosal abnormalities. In severe cases, DC is characterized by high mortality rates among children. In milder subtypes, it is less detectable in adults, due to the occurrence of cryptic forms of the disease. To date, more than 15 mutated genes have been shown as causative for DC. The aim of this study was to provide a brief description of the currently known clinical and genetic characteristics of DC, and to elucidate the molecular pathogenesis

Ocena częstości występowania zespołu Wolframa w populacji dzieci z cukrzycą

Introduction: Wolfram syndrome (WFS) is the most frequent syndromic form of monogenic diabetes coexisting with optic atrophy and many other disorders. The aim of this study was to estimate the prevalence of Wolfram syndrome among children with diabetes in Poland.Material and methods: These calculations were performed among Polish diabetic children, aged 0–18 years, from three administrative regions between January 2005 and December 2011. Epidemiological data was obtained by matching the results from the EURO-WABBPoland Project and the PolPeDiab Registry.Results: Throughout the study period, we confirmed genetic diagnosis of Wolfram syndrome in 13 patients from Poland. Three patients originated from the studied regions with complete epidemiological data on paediatric diabetes. The total number of patients with diagnosed diabetes in the study equalled 2,568 cases. The prevalence of Wolfram syndrome among Polish children with diabetes is 0.12% (95% Confidence Interval 0.04–0.34%).Conclusions: We estimate that Wolfram syndrome is 26 to 35 times less frequent than monogenic diabetes (MODY and neonatal diabetes) in the Polish paediatric population. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 295–297)Wstęp: Zespół Wolframa (WFS) jest najczęstszą syndromiczną formą cukrzycy monogenowej, gdzie oprócz cukrzycy występuje zanik nerwów wzrokowych oraz wiele innych zaburzeń. Celem pracy była ocena częstości występowania zespołu Wolframa na tle innych rodzajów cukrzycy w populacji pediatrycznej.Materiał i metody: Ocena chorobowości została przeprowadzona wśród dzieci chorych na cukrzycę, pochodzących z trzech polskich województw (łódzkie, pomorskie i śląskie) w wieku 0–18 lat, w okresie czasu pomiędzy styczniem 2005 roku i grudniem 2011. Dane epidemiologiczne uzyskano poprzez połączenie danych pochodzących z Rejestru EURO-WABB dla Polski oraz Rejestru PolPeDiab.Wyniki: W badanym okresie czasu potwierdzono genetycznie rozpoznanie zespołu Wolframa u 13 pacjentów na terenie Polski. Do niniejszej analizy włączono 3 pacjentów z zespołem Wolframa pochodzących z badanego regionu. Całkowita liczba przypadków cukrzycy zdiagnozowanych w tym okresie czasu wyniosła 2568. Prewalencję zespołu Wolframa wśród pacjentów pediatrycznych z cukrzycą oszacowano na 0.12% (95% Przedział Ufności 0.04–0.34%).Wnioski: Oceniono, że zespół Wolframa występuje w polskiej populacji pediatrycznej 26- do 35-krotnie rzadziej niż pozostałe typy cukrzycy monogenowej (MODY i cukrzyca noworodkowa). (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 295–297

Molecular background and therapeutic perspectives of acute lymphoblastic leukemia BCR-ABL1-like

Białaczka BCR-ABL1-like jest nowo wyodrębnionym podtypem ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) wysokiego ryzyka, wywodzącym się z komórek prekursorowych limfocytów B (BCP-ALL), który charakteryzuje profil ekspresji genów podobny do białaczki Philadelphia-pozytywnej mimo braku fuzji genów BCR-ABL1. Częstość występowania na poziomie 15% oraz wysokie ryzyko wznowy i zgonu w przypadkach BCR-ABL1-like skłania do eksplorowania podłoża molekularnego tego nowotworu oraz opracowywania nowych strategii terapeutycznych. Około 80% zaburzeń genetycznych obserwowanych w BCR-ABL1-like ALL dotyczy genów zaangażowanych w różnicowaniei dojrzewanie linii B (IKZF1, PAX5, E2A, EBF1 i VPREB1), a także regulujących procesy proliferacjilimfocytów B (CRLF2, CDKN2A/2B). Specyficzne dla tego podtypu białaczki są też fuzje genów PDGFRB, ABL1, JAK prowadzące do aktywacji kinaz szlaków metabolicznych promujących nowotworzenie. Wiele spośród zidentyfikowanych, nadaktywnych ścieżek sygnałowych może być hamowanych za pomocą dostępnych leków ukierunkowanych molekularnie.BCR-ABL1-like acute lymphoblastic leukemia (ALL) is newly identified subtype of high-risk B-cell progenitor acute lymphoblastic leukemia (BCP-ALL), which exhibit gene expression signature similar to that of BCR-ABL1–positive leukemia, but without characteristic BCR-ABL1 gene fusion. Since the frequency of the BCR-ABL1-like ALL is relatively high (15%) and the risk of relapse issignificantly increased, molecular pathogenesis of this subtype is widely explored. Approximately 80% of genetic lesions in the BCR-ABL1-like ALL refer to genes involved in B-cell differentiation and maturation (IKZF1, PAX5, E2A, EBF1 and VPREB1) as well as to genes that regulateB-lymphocyte proliferation (CRLF2, CDKN2A/2B). Moreover, BCR-ABL1-like ALL is also characterized by gene fusions involving PDGFRB, ABL1, JAK genes which activate kinases of specific,metabolic pathways responsible for cancer development. Many of identified up-regulated signaling pathways can be inhibited by currently clinically available molecular targeted drugs

Genetic susceptibility to acute lymphoblastic leukemia pre- and post genome-wide association studies era

Analiza predyspozycji genetycznej w patogenezie ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) jesttrudna ze względu na bardzo niską zachorowalność w ogólnej populacji. Prowadzone przezlata analizy populacyjnej zmienności genów kandydatów wskazywały na wiele regionów związanychz zachorowaniem na ALL, takich jak geny kodujące białka zaangażowane w metabolizmkarcynogenów czy białka szlaków naprawy DNA. Wyników tych badań często nie replikowanow innych populacjach. Przełom nastąpił w momencie wprowadzenia badań zmiennościcałego genomu, czyli jednoczesnego badania 500 000–2 000 000 mln polimorfizmów w populacjachprzekraczających 1000 pacjentów. Metoda ta pozwoliła na zidentyfikowanie kilku miejscw genomie, które są związane z patogenezą ALL, a wyniki tych badań potwierdzono w wielupopulacjach. Należy podkreślić, że większość genów (IKZF1, ARID5B i CEPBE) wiąże sięz różnicowaniem limfocytów, co rzuca nowe światło na patogenezę ALL u dzieci i wskazuje, żew tej chorobie może dochodzić do genetycznie uwarunkowanego zaburzenia różnicowania limfocytówlub/i zaburzeń immunologicznych prowadzących do nieefektywnej eliminacji klonówbiałaczkowych.Analysis of genetic predisposition in pathogenesis of acute lymphoblastic leukemia (ALL) isvery difficult because of very low rate of morbidity in general population. Candidate geneapproaches have revealed many loci associated with ALL e.g. genes encoding proteins takingpart in carcinogen metabolism or DNA repairing pathways. Results of these studies often werenot replicated in other populations. The breakthrough took place at the moment of introductionof genome-wide association studies, which allow to analyze 500 000–2 000 000 polymorphicsites in population exceeding 1000 people. This method contributed to identification of newregions in the genome, that are related to ALL pathogenesis and results of these studies were confirmed in other populations. Interestingly, the most of these genes (IKZF1, ARID5B,CEBPE) are involved in the regulation of lymphocytes differentiation which sheds a new lighton unknown aspects of pathogenesis of ALL in children. It seems that in ALL may occur asa result of genetically determined disturbance of lymphocytes differentiation or/and inheritedimmunological dysfunctions leading to inefficient elimination of leukemic clones